ZIELONE PSY

Ludzie i zwierzęta. Jak cieszyć się sobą nawzajem żyjąc pod jednym dachem? Jak uczyć zwierzęta domowe umiejętności przydatnych we wspólnym w życiu lub ważnych dla ich bezpieczeństwa? Jak żyć w harmonii z przyrodą, w poszanowaniu potrzeb zwierząt dziko żyjących? Jak nie być szkodnikiem, a stać się cennym członkiem naszego przyrodniczego otoczenia? Tutaj znajdziesz odpowiedź. Podążaj za Zielonymi Psami…

PO CZYM POZNAĆ ZIELONE PSY?

Zielone Psy mogą być czarne, rude, białe albo szare, w ciapki, w prążki albo jednobarwne – tak naprawdę kolor ich futra jest obojętny. Mogą być gładkowłose albo długowłose, duże, średnie albo całkiem malutkie, bardzo rasowe albo wcale. Po czym więc poznać Zielone Psy? Zielone Psy są szczęśliwe, kochane, zadbane, bezpieczne, traktowane z szacunkiem, ufające, uczące się przez radosną zabawę ze swoimi opiekunami. Potrafią towarzyszyć swojemu opiekunowi wszędzie – na ulicy i w lesie, w restauracji, w autobusie i pociągu, w windzie i na ruchomych schodach w centrum handlowym. Zielone Psy to psy żyjące zgodnie ze swoją ewolucyjnie ukształtowaną naturą – w środowisku domowym człowieka, jak ich przodkowie, którzy kilkadziesiąt tysięcy lat temu wyszli z kniei, aby towarzyszyć człowiekowi ku coraz nowym wyzwaniom.

DOKĄD ZMIERZAJĄ ZIELONE PSY?

Przedsięwzięcie „Zielone Psy” powstało z naszej potrzeby wyrażania i uczenia szacunku dla potrzeb zwierząt – tych mieszkających z nami pod jednym dachem, udomowionych na przestrzeni tysięcy lat ewolucji, jak i tych, którym udało się pozostać niezależnymi od ludzkiej ręki, żyjących w – niestety – coraz bardziej ograniczanym i zmienianym przez człowieka środowisku naturalnym. Przez naszą działalność chcemy uczyć, że możliwie jest ułożenie relacji z bliskimi nam zwierzętami na zasadach wzajemnego szacunku i zaufania, harmonii z otoczeniem, respektowania ich biologicznych (fizycznych i psychicznych) potrzeb, a przy tym naszej pełnej odpowiedzialności za ich bezpieczeństwo, zamiast tak silnie w nas, ludziach, zakorzenionego przekonania o gatunkowej podległości zwierząt wyrażanej także w warstwie językowej („człowiek i jego pies”, „właściciel psa”, „tresura psa”, itp.), oczekiwania bezwzględnego posłuszeństwa, użytkowości, dominacji wciąż podlewanej biblijnym jakoby nakazem czynienia innych istot poddanymi sobie. Człowiek nie jest panem żadnego zwierzęcia, nie jest właścicielem swojego psa ani kota. Zwierzęta nie zostały stworzone, aby służyć człowiekowi, zaspokajać ludzkie ambicje, leczyć emocjonalne problemy, odgrywać w domu rolę dzieci, zastępować relacje z innymi ludźmi. Nie są po to, abyśmy się poczuli lepsi, mądrzejsi, silniejsi. One w ogóle nie są „po coś”. One po prostu są i chcemy, żeby były akceptowane za to właśnie, że są, a nie za to jakie są. To jest właśnie kierunek, w jakim zmierzają Zielone Psy.